പകല്ക്കിനാവുകള്...
കാലം മറന്നു വച്ച പലതും പിന്നെ ഒരുനാള് ഓര്മ്മയ്ക്ക് കൂട്ടായി വരും...ആരോരും അടുത്തില്ലാത്ത നേരത്ത്..പുറത്തു ചാറ്റല് മഴ പെയ്യുമ്പോള് കിനാക്കള് അടുക്കി വച്ച ഭാണ്ഡം തുറന്നു വളപ്പൊട്ടുകളും മയില്പീലി തുണ്ടുകളും വീണ്ടും വീണ്ടും എണ്ണി നോക്കുന്ന കുട്ടിയുടെ കൌതുകത്തോടെ ഞാനും...പിന്നെ എന്റെ ഈ സമ്പാദ്യങ്ങളും...
Tuesday, March 19, 2013
വിശ്വാസം...അതല്ലേ എല്ലാം?? ആണോ?? ശെരിക്കും??
Friday, April 13, 2012
ഒരു വിഷുകാലത്തിന്റെ ഓര്മ്മയ്ക്ക്..


Sunday, February 12, 2012
ചില നേരത്തെ പ്രണയം

പ്രണയിക്കാനും ഒരു ദിനം വേണോ എന്ന് എന്റെ മനസ്സിലെ നിഷേധി എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചത് ആറു വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്പ് കോളേജ്
കാന്റീനില് നിന്നും ബി കോം ക്ലാസ്സ് വഴി ഇംഗ്ലീഷ് ഡിപ്പാര്ട്ട്മെന്റിലേക്കു നടന്നു വരുമ്പോഴായിരുന്നു...അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് പതിനഞ്ചു
ദിവസം കഴിഞ്ഞാല് വരാന് പോകുന്ന പ്രണയ ദിനത്തിന് കാത്തു നില്ക്കാതെ അന്ന് തന്നെ കയ്യില് ചുവന്ന റോസാപ്പൂ ഇല്ലാതെ കറുപ്പില്
ചുവപ്പും മഞ്ഞയും വരകളോടു കൂടിയ ഷര്ട്ടും ഇട്ടു അവളോട് എന്റെ ഇഷ്ടം പറയാന് പോയത്. പൈങ്കിളി പറഞ്ഞു നാണം കേടണ്ട എന്ന്
കരുതി ഉള്ള കാര്യം തുറന്നങ്ങു പറഞ്ഞു..പറയാന് വൈകിയാല് പോളിടിക്സിലെ മറ്റവന് കേറി അപ്പ്ളി വച്ച് മണ്ണും ചാരി നിന്നവന്
സുനാപിം കൊണ്ടുപോയാലോ എന്ന് വിചാരിച്ചാണ് എടുത്തു ചാടി ഇങ്ങനെ ഒരു സാഹസം കാണിച്ചത്.
കാര്യം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവള് നിസ്സംഗഭാവത്തോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു എനിക്ക് അവളോടുള്ള ഇഷ്ടത്തിനു എന്ത് നിര്വചനമാണ്
ഞാന് കൊടുക്കുന്നതെന്ന്..ഭഗവാനേ..ഇവള് ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യം വിട്ടു ഫിലോസഫിയിലേക്ക് അഡ്മിഷന് എടുത്തോ?? ഞാന് അപ്പൊ
മനസ്സില് തോന്നിയപോലെ പറഞ്ഞു നിന്റെ സാമിപ്യം കൊണ്ട് ഞാന് എന്നെത്തന്നെ മറക്കുന്നു എന്ന്...പക്ഷെ...എനിക്ക് ആള്
മാറിപ്പോയി..വെളുക്കാന് തേച്ചത് പാണ്ടായി..
അവള് തിരിച്ചു എന്നോട് പറഞ്ഞു ഇപ്പൊ മാത്രമാണോ അതോ എന്നും
ഇങ്ങനെയാകുമോ എന്ന്...എന്നും അങ്ങനെ തന്നെ എന്ന്
ഞാനും...എന്നും അവളുടെ സാമിപ്യം കൊണ്ട് സ്വയം മറന്നിരുന്നാല്
ജീവിക്കണ്ടേ എന്നും ചോദിച്ചു അവള് എന്റെ മോഹങ്ങള്ക്ക് മീതെ
റേഷന് മണ്ണെണ്ണ ഒഴിച്ച് കടന്നുപോയി...
പെണ്ണുങ്ങള്ക്ക് ഇത്ര അഹങ്കാരം പാടുണ്ടോ,ഇതിലും മേലെ ഇനി നാണം
കെടാന് വയ്യ..അതുകൊണ്ട് ഈ മാതിരി അല്കുല്ത് പരിപാടി ഇനി
വേണ്ട എന്ന് കരുതി എന്റെ മനസ്സിലെ പ്രണയസങ്കല്പങ്ങളെ എടുത്തു
ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി പുറത്തേക്കു എറിഞ്ഞു..
അടുത്ത ദിവസം അമ്പലത്തില് ഉച്ചപൂജ തൊഴുതു പുണ്ന്യാഹം
തലയില് തെളിച്ചു.....ഓം ശാന്തി ഓം..
അവിടന്ന് പതിനാലാം ദിവസം രാവിലെ അവള് ബോട്ടണി ക്ലാസിന്റെ
വരാന്തയില് വച്ച് എന്നോട് പെണ്കുട്ടികളുടെ നാണം കലര്ന്ന
ഭാവാധികളോടെ ചോദിച്ചു, ഇയാള്ക്ക് എന്നെ ശരിക്കും ഇഷ്ടമാണോ
എന്ന്.....
ഞാന് പറഞ്ഞു അറിയില്ല..
.പക്ഷെ നിന്റെ സാമിപ്യം കൊണ്ട്..എനിക്ക്.....
അവള്.....::::; ഹ്മം ഇയാള്ക്ക്.......
ഞാന്..; എനിക്ക്......
അവള്;എന്താ ???
ഞാന്; എനിക്കാകെ വട്ടു പിടിക്കുന്നു പെണ്ണെ....ഒന്ന്
പോയിത്തരാവോ.............ഇഷ്ടം കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാണ്..പക്ഷേ..
***************************************** *************************************************** ************************************************
അവള് അന്ന് ഓടിയ ഓട്ടമാണ്...പിന്നെ ഇതുവരെ
കണ്ടിട്ടില്ല...ഫെയ്സ്ബൂകില് പോലും....
നാളെ ഒരു പ്രണയ ദിനം കൂടി...പറയാതെ പോയ ഇഷ്ടങ്ങള് ഒരുപാട് ഉണ്ട്..പറഞ്ഞിട്ടും അത് മനസ്സിലാക്കാതെ പോയ ഇഷ്ടം ഇതൊന്നു മാത്രം...
>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Monday, August 22, 2011
കുട്ടിക്കാലത്തേക്ക് വീണ്ടും...
Wednesday, August 17, 2011
വയലറ്റ് നിറമുള്ള മഴക്കാലം..
ഇന്ന് ചിങ്ങം ഒന്നാം തീയ്യതി ആണെന്ന് ഫെയ്സ് ബുക്കിലെ പോസ്റ്റുകള് കണ്ടപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്..കഴിഞ്ഞ വര്ഷം വരെ പുലര്ച്ചെ ഏഴു മണിക്ക് അമ്മ എണീപിച്ച് രാവിലത്തെ പതിവ് കട്ടന് കാപ്പി പോലും തരാതെ "കുളിച്ചു അമ്പലത്തീ പോടാ..ഒന്നാന്തി ആയ്ട്ട് കെടന്നു ഒറങ്ങാണ്ട് "എന്നും പറഞ്ഞു തലേന് വരെ സി ഡി പ്ലെയറില് വച്ച മുരളി പുറനാട്ടുകരയുടെ രാമായണം എടുത്തു കവറിലാക്കി പകരം വിഷ്ണു സഹസ്രനാമം വയ്ക്കുമായിരുന്നു.
അന്നത്തെ ദിവസം അമ്പലത്തില്പോവാനും ഒരു ഉത്സാഹം ആണ്. ജീന്സ് ധാരികളും ചുരിദാര് കുട്ടികളും ഒക്കെ അന്ന് സെറ്റ് മുണ്ടും ഉടുത്തു രാവിലെ തന്നെ ഇറങ്ങും..ആ കാലത്തെ എസ് എസ് എല് സി പരീക്ഷക്ക് പോലും ഏഴു മണി കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത പല ചുള്ളന്മാരും ഇങ്ങനെയുള്ള ദിവസങ്ങളില് അഞ്ജരക്ക് എണീറ്റ് അമ്പല പരിസരത്തു ഹാജര് ആവും..ഞാനും...
ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുമ്പോള്...ഇതുപോലൊരു ചിങ്ങം ഒന്നിന് പതിവ് പോലെ കേരളവര്മയില് സമരം ആയിരുന്നു..ഫസ്റ്റ് ഇയര് ആയതു കൊണ്ട് സമരം വിളിച്ചാല് നേരെ വീട്ടിലേക്കു വരുമായിരുന്നു.പിന്നീട് അത് തീരെ ഇല്ലാതായി. അന്ന് സമരം കഴിഞ്ഞു വീടിലേക്ക് പോകുമ്പോള്..ഞാനും അവളും ഒരുമിച്ചു നടന്നു പോകുമ്പോള് കര്കിടകം മുഴുവനും പെയ്തിട്ടും മോഹം തീരാതെ മഴ വീണ്ടും പെയ്തു..കുട കൈപിടിക്കുന്ന ശീലം അന്നും ഇന്നും ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞങ്ങള് ഒരു കുടയില് അത്യാവശ്യം ഗംഭീരമായി തന്നെ മഴ കൊണ്ടു. ഒന്നംതീയ്യതി ഇടാനായി ഒരാഴ്ച മുന്പ് വാങ്ങിയ ഷര്ട്ടിന്റെ പച്ച നിറം ഇങ്ങനെ ഇളകുമെന്നു കരുതിയില്ല..മഴമാറിയപ്പോള് എന്റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ വയലറ്റ് കരയുള്ള സെറ്റ് സാരിയില് പച്ച കര കൂടി ചേര്നിരുന്നു..(തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്..)
അടുത്ത ദിവസം അവള് പരിഭവം പറഞ്ഞു, കവറില് ആക്കി കൊണ്ടുവന്ന സെറ്റ് സാരി ഞാന് ഡ്രൈ ക്ലീനിംഗ് നു കൊടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു വാങ്ങി..പിന്നെ അവള് അത് ചോദിക്കുമ്പോഴൊക്കെ ഓരോ കാരണം പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു..അങ്ങനെ മൂന്ന് വര്ഷം കഴിഞ്ഞു..ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു..പിന്നെയും വര്ഷം നാല് കഴിഞ്ഞു...ആ വയലറ്റ് കരയുള്ള പച്ച നിറമുള്ള സെറ്റ് സാരി ഇന്നും ഞാന് കൊടുത്തിട്ടില്ല...
ഇന്ന് ചിങ്ങം ഒന്ന്...ഇന്നും കേരളവര്മയില് മഴ പെയ്തോ എന്നറിയില്ല...എന്റെ മനസ്സിലെ മഴക്കാലത്തിനു അന്ന് മുതല് വയലറ്റ് നിറവും പാറ്റ ഗുളികയുടെ മണവുമാണ്...
Thursday, May 26, 2011
Tuesday, May 24, 2011
സല്മാന് ഖാനില് നിന്ന് ആലുംമൂടനിലേക്ക് ഒരു പരിണാമ ദൂരം.
എന്ത് കീ വേണേലും ഉണ്ടാക്കാം..പക്ഷെ ലിവന്മാരുടെ പേര് കമ്പ്യൂട്ടറില് അടിച്ചു സേവ് ചെയ്യലാണ് പണി..ആണോ പെണ്ണോ എന്ന് അറിയാത്തവിധം പേരുകള്. തെങ്ഗ് ഹുയി ലീ..തെങ്ങും കവുങ്ങും പ്ലാവും ഒക്കെയുണ്ട്. ഇവന്റെയൊക്കെ സ്വന്തം തന്തക്കു പോലും നോക്കിയല്ലാതെ വായിക്കാന് പറ്റാത്ത പേരുകള്.
മച്ചാ..ബ്രഹൂ..ബ്രഹൂന്റെ അച്ഛാ...മോഹനേട്ടാ...ഇത്രനാളും ഞാന് കരുതിയത് എന്തിനാണ് മോഹനേട്ടന് മോന് ഇങ്ങനെ പേരിട്ടത് എന്നാണ്. ഇപ്പൊ മനസ്സിലായി അതൊന്നും അത്ര വല്യ സംഭവം അല്ല എന്ന്..അഥവാ അത് സംഭവമായെങ്കില് തന്നെ അതുകൊണ്ട് ഉപകാരമല്ലേ ഉണ്ടായുള്ളൂ??
പ്രിയപ്പെട്ടവരേ..ആ കഥ ഇങ്ങനെ...
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരന്..സകലവിധ ജബല്സകള്ക്കും എന്റെ നിഴല് പോലെ കൂടെ നില്ക്കുന്നവന്, അവന്നാണ് ഈ കഥയിലെ ഹീറോ.
സല്മാന്ഖാനെ പോലെ നെഞ്ചും വിരിച്ചു നടന്നവന് ആലുംമൂടനെ പോലെ പതുങ്ങി പതുങ്ങി നടക്കേണ്ടി വന്ന കഥ..
നമ്മുടെ ഹീറോ എഞ്ചിനീയര് ആവണമെന്ന മോഹവുമായി കൊടകര സഹൃദയ കോളേജില് പഠിക്കുന്ന (എന്ന് ഭാവിക്കുന്ന ) കാലം. പി. സി ,തോമാച്ചന്റെ വായില് നിന്നും നിലത്തു വീണ മുത്തുകളെല്ലാം പെറുക്കി കൂട്ടി എന്ട്രന്സ് എന്ന നൂലാമാല എങ്ങനെയൊക്കെയോ ചാടിക്കടന്ന ചില ബുജികളുടെ ഹീറോ ആയി വിലസുന്ന കാലം. മൂന്നാം സെമസ്റ്റെരിന്റെ ക്ലാസ് തുടങ്ങിയിരുന്നു...ശകുനപ്പിഴ പോലെ വരുന്ന സീരീസ് ടെസ്റ്റുകളെയും ഇടി വെട്ടിയവനെ കടിക്കാനായി പാമ്പായി വരുന്ന യൂനിവേര്സിട്ടി പരീക്ഷകളെയും മനസ്സാ ശപിച്ചു കൊണ്ട് കോളേജിലെ കലെഴ്സിനെ റൂട്ട് ആക്കാനുള്ള ഫോര്മുലകള് കുത്തികോറി നടക്കുന്ന സമയത്താണ് കോളേജില് പുതിയ ബാച്ച് വിദ്ധ്യാര്തികള് എത്തിയത്.
പിന്നെ പറയേണ്ടല്ലോ..പക്ഷെ അച്ചന്മാരുടെയും കന്യാസ്ത്രീകളുടെയും കോളേജിലെ പിള്ളേര്ക്ക് പൂച്ചയുടെമുന്നില് ഒണക്കമീന് വച്ചിട്ട് തിന്നരുത് എന്ന് പറഞ്ഞപോലെ ആണ്. (അച്ചന്മാര്ക്കും കന്യാസ്ത്രീകള്ക്കുംഅസൂയയാണെന്ന് പൊതുവേ പറച്ചില്)
അങ്ങനെ നിയന്ത്രണങ്ങളെല്ലാം മാറിയപ്പോള് സീനിയേഴ്സ് ജൂനിയേഴ്സിനെ പരിചയപ്പെടല് തുടങ്ങി. പെണ്കുട്ടികളെ സൌമ്യതയോടെ സംസാരിച്ചു മധുരം പുരട്ടി തേനില് മുക്കി ശര്ക്കരപ്പാവോഴിച്ചു തണുപ്പിക്കുക. ജൂനിയര് ആണ്കുട്ടികള് ഷൈന് ചെയ്യാതിരിക്കാന് അവന്മാരെ പെണ്മാനികള്ക്ക് മുന്നില് നാറ്റിക്കുക. ഇതാണ്പരിചയപ്പെടലിന്റെ ചുരുക്ക രൂപം.
ഒന്നര വര്ഷമായി തന്റെ പേരിന്റെ പ്രത്യേകത കൊണ്ട് ക്യാമ്പസിന്റെ രോമാഞ്ചമായ നമ്മുടെ ഹീറോ തന്റെശിന്കിടികളോട് കൂടി ഒരു ദിവസം പതിവ് പരിചയപ്പെടലിനു ഇറങ്ങി. കമ്പ്യൂട്ടര് സയന്സിലെ ഒരുകിളിച്ചുണ്ടന് മാമ്പഴത്തെ കല്ലെറിഞ്ഞു വീഴ്ത്താനായി ക്ലാസ്സ് റൂമില് കയറി. ഒട്ടും മോശമാക്കിയില്ല. എല്ലാംപ്രുത്വിരാജ് സ്റ്റൈല്..കാല് കൊണ്ട് കസേര വലിച്ചിട്ടു മാമ്പഴത്തെ വിളിച്ചു വരുത്തി അതില് ഇരുത്തി,വലത്തെകാല് അപ്പുറത്തെ ഡെസ്കില് കയറ്റി വച്ച് ബബിള് ഗം ചവച്ചുകൊണ്ട് കൊടുത്തു ആദ്യത്തെ ഏറു.
"മോള്ടെ പേരെന്താ??"
"നീലിമ"
" ഓഹോ..നീലിമയെന്ന പേരും വച്ച് കറുത്ത ചുരിദാര് ഇട്ടു വരാവോ മോളെ?? എന്താ ഒരു ഡ്രസ്സ് സെന്സ്ഇല്ല്യാത്തെ ഇപ്പോളത്തെ കുട്ട്യോള്ക്ക്??"
ക്ലാസില് എല്ലാവരും ഈ രംഗങ്ങള് നോക്കികാണുന്നു. തല്പ്പരകക്ഷികളായ ചിലര്ക്ക് ഇപ്പൊ തന്നെനീലിമയെകൊണ്ട് പബ്ലിക് ആയി തുണി മാറ്റിക്കുമോ എന്നാണു അറിയേണ്ടത്. പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല.
നായകന് " അപ്പൊ മോളെ..ഇന്ന് ബ്ലാക്ക് ഇട്ടു വന്നോണ്ട് നിന്റെ പേര് ബ്ലാക്കിമാ. ന്താ..ബ്ലാക്കിമാ..എല്ലാരുംപറഞ്ഞേ..ബ്ലാക്കിമാ..." എല്ലാരും കോറസ്സ് പാടി...
"മോള് നാളെ റെഡ് ഇട്ടോണ്ട് വന്നാല് മോള്ടെ പേര് റെടിമ...കേട്ടോ മോളൂ..??"
മോള് തല കുലുക്കി. നായകന് വീണ്ടും.."ചേട്ടന് മോള്ക്ക് നല്ലൊരു പേര് പറഞ്ഞു തന്നിട്ട് മോളെന്താ ചേട്ടന്റെപേര് ചോദിക്കാത്തെ??അതല്ലേ അയ്ന്റെയൊരു മര്യാദ??"
ഒട്ടും വൈകിയില്ല. "ന്താ ഏട്ടന്റെ പേര്??"
നായകന് എട്ടു ദിക്കും പൊട്ടുമാറു ഗര്ജിച്ചു. "ബ്രഹു....!!!!!!!"
"ബ്രഹു??ബ്രഹുവോ?? " കുട്ടി ചിരിക്കാന് തുടങ്ങി...എല്ലാവരും അന്തം വിട്ടു നോക്കി നില്ക്കെ ബ്രഹു ശിന്കിടിയോടു പറഞ്ഞു..:ഗോവിന്ദന്കുട്ടി..കുട്ടി ചിരി നിര്ത്തനില്ല.
എന്ത് പേരാ ചേട്ടാ ഇത്??
ബ്രഹുവിനു മറുപടി പറയാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അതിനും മുന്പ് ശിന്കിടികളില് ഒരാള് ചാടി വീണു..
"അതായത് കുട്ടി..ബ്രഹു...ബ്രാസിയരിന്റെ ബ്ര.......ഹൂക്കിന്റെ ഹു....നിങ്ങളൊക്കെ അല്ലെ ഇതൊക്കെഅറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടത്??"
എന്നിട്ട് ആ ശുപ്പാണ്ടി ജഗദീഷ് നില്ക്കുംപോലെ നെഞ്ചും വിരിച്ചു ഒറ്റ നില്പ്പ്. ബ്രഹു അവന്റെ നെഞ്ചുനോക്കി ഒറ്റചവിട്ട്. $#$^&%^&^$@^...അവിടെ രംഗത്തിനു കര്ട്ടന് വീഴുന്നു.
വാര്ത്ത കാട്ടുതീ പോലെ പരന്നു. അങ്ങനെ സല്മാന് ഖാനായി നടന്നവന് ആലുംമൂടനെപോലെ പതുങ്ങിനടക്കാറായി. പക്ഷെ..ആ നഷ്ടത്തിലും അവനൊരു കൂട്ടുകാരിയെ കിട്ടി...അവളെയും സ്വന്തമാക്കി ഹീറോ ആയിസസുഖം വാഴുന്നു എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്ത്..
................... ......................... ....................... ....................
പൂമാല റോഡിലെ ബ്രഹുവിന്റെ വീട്ടു മുറ്റത്തു നിന്നും ഓര്മ്മകള് ലോരോന്ഗ് മക്കാളിസ്റ്റെരില് ഓഫീസ് റൂമില്ലാന്ഡ് ചെയ്തപ്പോള് മോണിട്ടറില് മിനിമൈസ് ചെയ്തു കിടന്ന ഫേസ് ബുക്ക് വിന്ഡോ മിന്നുന്നു. മുഹമ്മദ്തുഫെയ്ല് സെന്റ് യൂ എ മെസ്സേജ്. ..
" അളിയാ...ഹൌ ഈസ് മലേഷ്യ??? നല്ല കിടിലന് പീസുകളൊക്കെ ഒണ്ടോ???"
അയാട്ടക്ക് എറണാകുളം സാറ്റത്തില് പഠിക്കുമ്പോള് ചിന്നുവിനെ പരിചയപ്പെടാന് പോയ തുഫെയ്ളിനോട് ചിന്നുചോദിച്ചു.."ഇയാള്ടെ പേരെന്താ??"
"മുഹമ്മദ് തുഫെയ്ല് ...."
"എന്ത്?? മിസ്സൈലോ???"
തുഫെയ്ല് പുലിയായിരുന്നു..അവന് പറഞ്ഞു..അല്ലാ..വാ....%^%^&%......
ഞാന് എ പി ജെ അബ്ദുല് കലാമിനെ മനസ്സിലോര്ത്തു മറുപടി കൊടുത്തു..
"ഐയാം ഫൈന് അളിയാ..പീസുകളുടെ ചാകര തന്നടെയ്..."
.....>>>>>>>>>>>>>,<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<,<<

.jpg)

